- Ιώβ
- I
Βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης που εξετάζει το ζήτημα της θεοδικίας (η κρίση του θεού για την αθωότητα ή την ενοχή ενός ατόμου, που εκδηλώνεται, κατά τις δοξασίες πρωτόγονων λαών, με υπερφυσικά σημεία). Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι άγνωστος, θεωρείται όμως ότι το έργο γράφτηκε μεταξύ 5ου και 3ουαι. π.Χ. Ο πρόλογος και ο επίλογος, γραμμένοι σε πεζό λόγο, αφηγούνται τις περιπέτειες του Iώβ, ανθρώπου ευσεβούς, ευτυχισμένου και εύπορου, ο οποίος, αφού αντιμετώπισε τις μεγαλύτερες δυστυχίες, επανήλθε στην ήρεμη και αρμονική ζωή του. Και ο πρόλογος και ο επίλογος ανήκουν σε μια λαϊκή διήγηση, όπου ο Iώβ μνημονεύεται ως άνθρωπος δίκαιος μαζί με τον Νώε και τον Δανιήλ. Οι φίλοι του, Ελιφάς ο Θαιμανίτης, Βαλδάδ και Σωφάρ ο Μιναίος (στο μασοριτικό κείμενο τα ονόματα είναι Ελιφάζ, Βαλδάδ και Σωφάρ), αντικατοπτρίζουν την αντίληψη που επικρατούσε στο Ισραήλ και στην αρχαία Μέση Ανατολή, έως την εποχή του Ιησού, κατά την οποία η δυστυχία είναι πάντοτε η τιμωρία του κακού. Αντίθετα, ο Ελιούς (Ελιού), ο τέταρτος φίλος του Ιώβ, αντιλαμβάνεται τη δυστυχία ως μέσο κάθαρσης του ανθρώπου από την αλαζονεία του. Ο Iώβ, βέβαιος για την αθωότητά του, αντιδρά σε αυτή τη μηχανική ερμηνεία της θείας δικαιοσύνης. Εγκαταλείπει όμως τα ερωτήματά του, όταν ο Κύριος του αποκαλύπτεται και τον πείθει, εκθέτοντάς του την παντοδυναμία του και τη σοφία της δημιουργίας, ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει κριτής της ανεξιχνίαστης βουλής του. Εκτός από το ζήτημα της δυστυχίας θίγεται και εκείνο της εσωτερικής αγωνίας του ανθρώπου, ο οποίος διαπιστώνει τα όρια της πατροπαράδοτης πίστης και προσπαθεί να τα ξεπεράσει με μια πιο αληθινή και πιο βαθιά γνώση της πραγματικότητας του Θεού. Στην αντιπαράστασή του με τον Θεό, ο Iώβ δεν βρίσκει την εξήγηση της δυστυχίας του, ανακαλύπτει όμως τη μηδαμινή αξία των γήινων αγαθών και δέχεται την ευλογία του Θεού, γιατί βρέθηκε άξιος της χάρης του.II
Ιώβ, βιβλικό πρόσωπο, του οποίου η δυστυχία γίνεται μέσο για να γνωρίσει τον θεό? τμήμα σαρκοφάγου του Ιουνίου Βάσσου (Ρώμη, Βατικανό).
(17ος αι.).Μοναχός και λόγιος. Έγραψε τον βίο και την ακολουθία της αγίας Θεοδώρας, βασίλισσας του δεσποτάτου της Ηπείρου. Τα κείμενα αυτά τυπώθηκαν στη Βενετία (1784), ήταν όμως παραφράσεις του πρωτότυπου· τα αυθεντικά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό Ελληνομνήμων (1843).
Dictionary of Greek. 2013.